Zainzuri txuria, hau hazten ari den bitartean, argiarengandik ezkutatuz lortzen da, teknika hau erabili ezean, klorofilaz bete eta zainzuri berdean bilakatuko litzakete.
Zainzuri txuria oso onuragarria da osasunarentzako. Azukre kopuru txikia izateaz gain, aberatsa da bitaminetan, zinkan, azido folikoan eta fibran. Produktu diuretikoa da, mesedegarria garunarentzako edo tentsioarentzako, insomnioari aurre egiteko, haurdunaldian lagungarria, ugalkortasuna eta potentzia sexuala handitzen dueta azkenik hesteetako lana errazten du.
Larrinaga kontserbetan, gure zainzuriak zaintzen ditugu, Nafarroako IGP arautzaile batzarraren ziurtagiria eskuratuz: Nafarroako Zainzuria.
Ziurtagiri honek ziurtatzen digu gure produktuak kolore txuria, testura leuna, haritsutasunik gabekoa (edo gutxikoa) eta oreka ezinhobea izango duela mikaztasun zapore leunan.
Ezaugarri guzti hauek, produkzio eremuan ematen diren gau hotz, ur kalitate ona eta erabiltzen diren landatze sistemei esker lortzen dira. Guzti horrek erakusten du gure geografia aproposa dela produktu hau lortzeko.

Puntan bukatzen duen hiruki itxurak ematen dio bere izena “pikillo”. Ez da mamitsuegia eta kolore gorri indartsu bat du. Zuritu eta erre aurretik, azal gogorra du, prozesuaren ostean, produktu samur eta zaporetsu batean bilakatzen da produktu fin hau. Bere tamaina 7 zm inguruko luzeeran ibili ohi da.

Produktu hau piper amerikarrean du jatorria, XVI. Mende inguruan gure lurretara ekarri zen. Urteen poderioz, piper mota desberdinak garatu ziren, horien artean, Lodosako (Urantziatik 20 Km-tara dagoen herria) pikilloa nabarmentzen da.

Beraz, testuinguru geografiko eta kalitate bera izanik, Larrinaga kontserbetan pikillo piperra 20 urte pasata landatzeko aukera izan dugu, zuzenean kontsumitu ahal daitekeen produktua.

Nafarroako alkatxofak urtero landatzen dira, “nafarroako txuria” mota zehazki, klima honentzako onena izateagatik.
Alkatxofaren ezaugarrien artean, digestioarentzako lagungarria, diuretikoa eta kolesterol ahalmen xurgatzailea nabarmentzen dira. Bere bilketan, aipatzekoa da bi edo hiru egunetan behin hartu egin behar direla gehiegi ez hazteko (edo gogortzeko).
Uztaldia bi edo hiru hilabete artean irauten du, urtearen arabera. Izan ere, beroak gogortu egiten ditu.
Guraizeekin hartzen dira eta tentu handiz, etorriko diren alkatxofen ernamuinak ez kaltetzeko. Jaso ostean, zainzuriaren antzera, lehenbailen egin behar dira ezaugarriak ez galtzeko.
Larrinaga kontserbetan, eskuz zuritzen ditugu, izan here alkatxofa bakoitza desberdina da eta modu honen bitartez bihotzeko zatirik samurrena soilik uzten dugu. Gure alkatxofa ezaugarritzen duena zera da, zurtoina moztu ordez zuritu egiten dugula bihotza bezain samurra eta goxoa utziz.

Potxak Nafarroan, Araban eta Errioxan landatzen dira batez ere, Maiatza era Iraila artean. Babarrun txuriko aldaera bat dira, beste edozein aldaerari kalitate eta zaporean gailentzen dena. Haien izena, uzta egiten denean hartzen den kolore txuriko lekak ematen dio, heldutasuna erdietsi aurretik egiten da.
Babarrun hauek, hazten ari diren bitarteko kolore berdetik heldutasunaren txurira igarotzen dira.
Ezaugarri bereizigarrien artean, heldutasuna lortu aurretik jaso eta osteko lehortze prozesua egiten ez denez, barazkiak dira eta ez lekaleak. Horregatik ez da beharrezkoa uretan ipintzea.
Larrinagan, potxak egosketa, Larrinagako fritada (alboko olibondoetatik lortutako olioa, tomatea, tipula eta Larrinagako pikillo piperra), baratxuria, azenarioa, gatza, azukrea azidotasunarentzako eta urarekin egiten da. Hori bai, erabiltzaileak bere erara sukaldatzeko tartea uzten du, izan ere proportzioen kalkuluari esker sukaldatzeko aukera desberdinak garatu daitezke gure lurreko jaki gozo onentzako.